اضطراب
اضطراب عبارت است از يک احساس ناراحت‌کننده و مبهم ترس ، وحشت ، يا خطر با منشاي ناشناخته که بر فرد مستولي مي‌گردد. براي بعضي از افراد اين حالت ممکن است ناگهاني روي دهد و بر طرف شود، اما براي بعضي ديگر اين حالت به صورت مزمن در مي‌آيد. اضطراب از نظر علمي چندين نوع دارد: اضطراب حاد ناشي از موقعيتي خاص ، اختلال در تطابق يافتن با شرايط تازه ، اختلال اضطرابي عمومي شده ، اختلال هراس ، اختلال تنش‌زاي پس از حادثه ، ترس مرض‌گونه و اختلال وسواسي ـ جبري.
علايم شايع بيماري
احساس اينکه يک اتفاق نامطلوب يا زيانبار به زودي رخ خواهد داد،
خشک شدن دهان ، مشکل در بلع ، يا خشونت صدا ، تند شدن تنفس و ضربان قلب ، تپش قلب ،
حالت لرزش يا پرش عضلات ، ناتواني جنسي ، انقباض عضلات ،
سردرد ، کمردرد ، عرق کردن ، تهوع ، اسهال ، کاهش وزن ،
خواب‌آلودگي ، مشکل در تمرکز ، منگي يا غش ، تحريک‌پذيري ، خستگي ، کابوس ، مشکل در حافظه.
بروز اختلال در روابط اجتماعي و شغلي ، افزايش ناگهاني ميزان اضطراب ممکن است موجب بروز حمله هراس و فرار از موقعيت شود، وابستگي به داروها و نامنظمي ضربان قلب از ديگر علائم اين بيماري هستند.
علل بروز اضطراب
فعال شدن مکانيسم‌هاي دفاعي بدن براي مبارزه يا فرار ترشح آدرنالين از غدد فوق‌کليوي افزايش مي‌يابد، و موادي که از تجزيه آدرنالين در بدن جمع مي‌شوند (کاتکول آمين‌ها) نهايتاً بخشهاي مختلف بدن را تحت تأثير قرار مي‌دهند. تلاش براي پرهيز از اضطراب خود موجب اضطراب بيشتر مي‌شود. استرس با هر منشاء (مثلاً مشکلات اجتماعي يا مالي) ، سابقه خانوادگي اضطراب ، خستگي يا کار زياد ، وقوع مجدد موقعيتهايي که قبلاً استرس‌زا بوده‌اند يا طي آنها به فرد آسيب رسيده است، بيماري جسماني ، تکامل طلبي غيرمنطقي ، ترک اعتياد و ... خطر بروز اضطراب را تسريع مي‌کند.
راههاي پيشگيري
1. از روشهاي کسب آرامش يا مراقبه براي کاهش استرس بهره بگيريد.
2. به فکر تغيير شيوه زندگي خود باشيد تا استرس کاهش يابد.
3. استرس و اضطراب ايجاد شده را مديريت کنيد (مديريت استرس).
4. از تفکرات بي جا و بيش از حد دوري کنيد.
5. سعي کنيد در اجتماعات حضور بيشتري يابيد.
6. سعي کنيد زيادي با خودتان خلوت نکنيد و خود را از تنهايي دور کنيد (رهايي از احساس تنهايي).
درمان
اضطراب عمومي شده را مي‌توان با درمان کنترل کرد. غلبه کردن بر اضطراب اغلب موجبات زندگي بهتر و رضايت بخش‌تري را فراهم مي‌آورد.
روان درماني
* وقتي احساس کرديد که داراي اضطراب هستيد، بهتر است تحت بررسي و درمان از نظر موارد خاص تهديدکننده يا منشاء استرس که در ناخودآگاه شما است ولي وجود دارد، قرار بگيريد.
* به فراگيري روشهاي کاهش انقباض ناخودآگاه عضلاني مثل بازخورد زيستي و روشهاي کسب آرامش بپردازيد.
* فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري : فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري خود را حفظ کنيد. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري به کاهش اضطراب کمک مي‌کند.
دارو درماني
* امکان دارد داروهاي ضداضطراب مثل بنزوديازپين‌ها براي مدتي کوتاه تجويز شوند.
* امکان دارد از داروهاي ضدافسردگي براي اختلال هراس استفاده شود.
* از کافئين و ساير مواد تحريک‌کننده ، و نيز الکل استفاده نکنيد.
در چه شرايطي بايد به پزشک مراجعه نمود؟
* اگر شما يا يکي از اعضاي خانواده‌تان علايم اضطراب را داريد و خود درماني نتيجه‌اي نداده است.
* اگر شما دچار احساس ناگهاني هراس بيش از حد شده‌ايد*
معده و بیماریهای آن از دیدگاه ابو علی سینا (13)